پاسخ به شایعه : کشتار نهصد یهودی توسط ارتش حضرت محمد(ص)!

پاسخ به شایعه : کشتار نهصد یهودی توسط ارتش حضرت محمد(ص)!

متن شایعه:

"به یاد دارم سرکلاس پرسیدم، اگر قرآن به عنوان پیام صلح بر پیامبر نازل شده چرا او با {......} هرچه تمامتر به سپاهیانش دستور داد که یک قبیله ی بیگناه یهودی را که بدون جنگ تسلیم شده بودند، قتل عام کنند و در یک نصف روز، نهصد نفرشان را گردن بزنند؟ آقای خاکی، معلم مذهبی مان جوابی نداشت؛ نگاهی تحقیرآمیز به من انداخت و دستش را با آزردگی تکان داد و ته کلاس را نشانم داد آنجا که در خروجی بود؛ فریاد زد: بیرون. درحالیکه رگهای شقیقه ام ازین همه جنایت و بی حرمتی این دین، تند می کوبید و گردنم زیر آن چادر سیاه پلی استر می خارید و عرق می ریخت، بلند شدم؛ از دیوار احمقانه ی کشیده شده بین پسرها و دخترها رد شدم؛ حجابم را برداشتم تا پسرها موهایم را ببینند؛ در بلند کلاس را باز کردم و بیرون رفتم و آن را محکم به هم کوبیدم چه اخراج بیادماندنی بود... (ارشاد مانجی، کتاب "گرفتاری اسلام.(z)"

پاسخ به شایعه :

1. اهانت نویسنده به پیامبر خوبی ها حضرت محمد (ص) در آغاز متن، عداوت وی با حجاب، ادعای مضحک دیوار بین دختران و پسران و ... همگی نشانگر خصومت و عناد وی با اسلام است .

2. یهودیان بنی قریظه بی گناه نبودند !
بلکه با پیمان شکنی، فتنه، همکاری با دشمن و ... عملا در برابر اسلام ایستادند .

3. پس از پیمان شکنی با مسلمین و تلاش برای تسلیم مدینه به سپاه ابوسفیان در جنگ احزاب مسلمانان ایشان را 25 روز محاصره نمودند تا تسلیم شدند .

4. گزارشات این واقعه، بسیار متأخر از اصل واقعه و غیر قابل اعتماد است و بررسی درباره آنها صورت نگرفته است.

5. علاوه بر آن که قرآن اشاره ای به کشتار جمعی نکرده است؛ دلایل دیگری را در ردّ این موضوع می توان به شرح زیر بیان نمود:
* حکم اسلام در چنین واقعه ای آن است که تنها مسئولین فتنه مجازات شوند؛ چنان که تعداد و اسامی آنان در متن واقعه ذکر شده است.
* کشتن چنین رقم بالایی از افراد با عدل اسلامی و مبانی اساسی قرآن بخصوص آیه «لا تزر وازرة وزر اخری» (فاطر، 18) سازگار نیست.
* این داستان با حکم قرآن در خصوص اسیران جنگی مخالف است که می فرماید: «یا منت گذاشته آزادشان کنید یا از آنان فدیه بگیرید» (محمد، 4)
* با یهودیانی که در ماجراهای پیش یا پس از آنان تسلیم شدند با رفق و مدارا برخورد شده و اجازه کوچ به آنها داده شده بود.
* چرا آثار و علائمی که بر این واقعه اشاره کند؛ وجود ندارد.
* اگر چنین کشتاری رخ داده بود؛ فقها آن را به عنوان یک مبنا، مورد استناد قرار می دادند. در حالی که بر عکس مبنای آنان بر اساس آیه «لا تزر وازرة وزر اخری» است.
و ...

6. مطالعه جزئیات رویداد بنی قریظه نشان می دهد که موضوع قتل و کشتار در میان خود یهودیان مطرح شده و سپس به عنوان کار پیامبر صلی الله علیه و آله تلقی شده است.
سایت حوزه :

http://www.hawzah.net/fa/Question/View/64047

منبع: http://shayeaat.ir