فضیلت سوره ی الحمد

فضیلت سوره ی الحمد

 تصمیم بر این شد که هر روز با قرار دادن 3 سوره از قران کریم همراه با فضایل و ترتیل سایت سی ام سی آرشیو قران کریم خود را کامل کند.

فضایل سوره ها از سایت های {ویکی فقه - تبیان و ویکی پدیا گرفته شده است} جمع اوری و قرار داده میشوند

ترتیل ها شامل ترتیل های { استاد علي بن عبدالرحمن - استاد محمد صديق منشاوی و استاد ماهر المعیقلی} میباشند.

امیدواریم مورد پسند کاربران سایت قرار بگیرد.

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

میتوانید این سوره را از این قسمت بخوانید

میتواند ترتیل این سوره را از این قسمت گوش کنید

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

قسمت اول از سایت ویکی فقه

نام سوره
چون در این سوره خداوند حمد و ثنا شده، این سوره حمد خوانده شده است. ^[۱]
این سوره نامهای متعددی دارد و این کثرت نام، نشانه شرافت و فضیلت آن دانسته شده است. ^[۲]
برخی از این نامها و وجه تسمیه آن‌ها بدین‌قرار است :

← فاتحةالکتاب
۱) فاتحة‌الکتاب یا فاتحة‌القرآن، که گاهی به اختصار «فاتحه» خوانده می‌شود، یکی از مشهورترین نامهای این سوره است.
حمد را به این سبب فاتحة‌الکتاب خوانده‌اند که مصحفها و نماز با آن آغاز می‌گردد و در آموزش و نوشتن و خواندن قرآن ، سرآغاز سوره‌هاست. ^{[۳] [۴] [۵]}

←← نخستین سوره
همچنین گفته شده که سبب نامیده شدن آن به فاتحة‌الکتاب این است که نخستین سوره‌ای بوده که بر پیامبر نازل شده است. ^[۶]
نیز گفته شده نخستین سوره‌ای است که در لوح محفوظ نوشته شده است؛ ولی پذیرش این عقیده به مستند نقلی نیاز دارد. ^[۷]
سوره حمد نخستین سوره‌ای است که به صورت کامل و به عنوان سوره‌ای از قرآن نازل شده است.
بنابراین، نخستین بخش از قرآن است که با عنوانِ سوره فرود آمده است؛ از همین‌رو می‌توان از سوره حمد به فاتحه تعبیر کرد. ^[۸]

←← مستند
مستند این سخن، روایتی است که به موجب آن امام علی علیه‌السلام از پیامبر اکرم درباره ثواب قرائت قرآن سؤال کرد و پیامبر ثواب یک‌یک سوره‌های قرآن را به ترتیبی که از آسمان فرود آمده‌اند بیان فرمود.
بر این اساس، نخستین سوره‌ای که در مکه نازل شده فاتحة‌الکتاب، سپس عَلَق ، پس از آن قلم و دیگر سوره‌هاست ^{[۹] [۱۰]} در خطبه امیرمؤمنان علیه‌السلام، منقول از ابن بابویه از آغاز شدن قرآن با حمد الهی سخن رفته است. ^{[۱۱] [۱۲]}

← ام القرآن
چون سوره حمد سرآغاز و اصل قرآن است ^{[۱۳] [۱۴]} و به تعبیری، همه معانی و درون‌مایه‌های قرآن را به‌طور فشرده دربردارد، ^[۱۵] آن را به این نام خوانده‌اند. ^[۱۶]

← ام الکتاب
برخی این نام را نپسندیده‌اند زیرا، براساسِ آیه‌های «وَ عِندَه اُمُّ الْکتاب» ^[۱۷] و «وَاِنَّه فی اُمِّ الْکتاب»، ^[۱۸] مقصود از امّ الکتاب، لوح محفوظ است.
همچنین آیه‌های محکم قرآن نیز امّ الکتاب خوانده شده‌اند ^[۱۹] ولی به نظر سیوطی، ^[۲۰] احادیث صحیحی وجود دارد که بر مبنای آن‌ها پیامبر اکرم این سوره را بدین‌نام خوانده است و درباره وجه تسمیه آن نیز اقوال و آرایی وجود دارد.

← سبع المثانی
این نام در بسیاری از احادیث به‌چشم می‌خورد و شهرت دارد.
سبب این نام‌گذاری، هفت آیه داشتن سوره و دوبار خوانده شدن آن در هر نماز است. ^{[۲۱] [۲۲] [۲۳]}

← الاولی و القصری
سورة الحمد الاولی، و سورة الحمد القُصری ^[۲۴] به‌نظر می‌رسد دو نام اخیر در قیاس با سوره‌های اَنعام و کهف و سبا و فاطِر است که با حمد شروع می‌شوند.

← رقیه
رُقْیَه، شفاء و شافیه. سرچشمه این سه نام حدیثهایی است که درباره خواص این سوره نقل شده است. ^[۲۵]

← صلاة
چون صحت نماز بر قرائت این سوره متوقف است، آن را بدین نام خوانده‌اند. این نام و دیگر نامها و اوصاف سوره حمد را در بعض منابع می‌توان یافت. ^{[۲۶] [۲۷] [۲۸]}

ترتیب در مصحف
به گزارش ابن‌ندیم ^[۲۹] و ابن‌أشته، ^{[۳۰] [۳۱]} حمد در مصحف اُبیّ بن کعب نیز نخستین سوره بوده، ولی در فهرستی که از ترتیب سوره‌های مصحف ابن‌مسعود عرضه شده است، نام حمد دیده نمی‌شود. ^[۳۲]
به نظر می‌رسد فاتحه و مُعوّذَتین از آن رو در مصحف ابن‌مسعود وجود نداشته که وی مطمئن بوده است هرگز آن‌ها را فراموش نخواهد کرد، زیرا در روزگار وی قرآن را می‌نوشتند تا اگر بخشی از آن را فراموش کردند بتوانند با رجوع به آن، آیات فراموش شده را به یاد آورند؛ بنابراین، وقتی احتیاجی بدین تذکار نبود، نوشتن آن وجهی نداشت، ^{[۳۳] [۳۴]} ولی دقت و صحت این گزارشها محل تردید است، زیرا در روایت ابن‌عباس درباره ترتیب نزول سوره‌ها ^[۳۵] و در روایتِ عِکرِمه هیچ ذکری از سوره حمد به میان نیامده است. ^[۳۶]

تعداد آیات 
همه قرائت‌شناسان در این‌که سوره حمد هفت آیه دارد، متفق‌اند، بدین‌گونه که قرائت‌شناسان مکّی و کوفی «بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم» را آیه‌ای مستقل دانسته‌اند ولی دیگر قرائت‌شناسان «بَسْمَلَه» را آیه‌ای جداگانه و کامل محسوب نکرده‌اند، در عوض با توقف بر نخستین «عَلَیهِم» عبارت «صِراطَ الَّذینَ اَنعَمتَ عَلَیهِم» را یک آیه و «غَیرِ الْمَغضوبِ عَلَیهِم» را آیه‌ای دیگر شمرده‌اند؛ بنابراین، در هر دو حالت سوره حمد هفت آیه خواهد داشت. ^{[۳۷] [۳۸]}

← موید
در تفسیر عبارت «سَبْعاً مِنَ المَثانی»، ^[۳۹] بیانی از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که مؤید روش قاریان مکّی و کوفی است.
به موجب آن، امام در پاسخ پرسشی درباره عبارت مذکور، سبع‌المثانی را سوره‌ای وصف کرده که هفت آیه دارد و یکی از آن هفت آیه «بسم‌اللّه الرّحمن الرّحیم» است. ^{[۴۰] [۴۱]}

← قول شاذ
در مقابلِ قول مشهور، روایاتی هم وجود دارد که براساس آن‌ها سوره حمد را متضمن شش یا هشت آیه دانسته‌اند.
این دو نظر، شاذ و مردودند، زیرا مخالف روایاتی‌اند که عامه و خاصه در تأیید هفت آیه‌ای بودن سوره حمد نقل کرده‌اند. ^[۴۲]

← اختلاف قراءات
در یکی دو واژه این سوره نیز اختلاف قرائت گزارش شده است. ^[۴۳]

مکان نزول
اختلاف درباره مکی يا مدنی بودن سوره حمد ثمره تفسيرى ندارد؛ زيرا مشتمل بر آیه اى نيست كه معنايش به اختلاف نزول، مختلف و متفاوت شود.

← مدنی
در باب مکّی یا مدنی بودن سوره حمد، از مجاهد بن جبر گزارش کرده‌اند که این سوره مدنی است، ^[۴۴] اما این قول، لغزشِ مجاهد قلمداد شده است. ^{[۴۵] [۴۶]}

← مکی و مدنی
بعضى قائلند كه خدای سبحان براى تشريف اين سوره و تاءكيد بر اهميت آن، دوبار ( يك بار در مكه و بار ديگر در مدينه ) آن را فرو فرستاده است. ^{[۴۷] [۴۸]}
بدین ترتیب نزول آن یک بار پیش از هجرت و دیگر بار پس از هجرت بوده است ^{[۴۹] [۵۰] [۵۱] [۵۲]} تا عظمت شأن و بزرگی مقدارش بهتر شناخته شود. ^[۵۳]
با آن‌که این قول به خودی‌خود محتمل به نظر می‌رسد، دلیلی بر صحت آن اقامه نشده است، البته دور نمی‌نماید که علت نام‌گذاری آن به سبع‌المثانی نیز همین باشد. ^[۵۴]
ابولیث سمرقندی نیز نیمی از سوره حمد را مکّی و نیمی را مدنی دانسته، ^[۵۵] ولی سخنانی از این دست مردود است، زیرا حمد بخشی از نماز است و نماز بدون آن درست نیست و نماز قطعاً پیش از هجرت بر مسلمانان واجب شده است. ^{[۵۶] [۵۷] [۵۸]}

← مکی
براى مكى بودن آن، دلايل چندى بيان داشته اند:
۱- خدای سبحان در سوره مباركه حجر به پیامبر اکرم صلى الله عليه و آله و سلم مى فرمايد: و لقد اتيناك سبعا من المثانى و القران العظيم ^[۵۹]با توجه به اين كه سوره مباركه حجر از سوره های مکی است و مراد از (سبعا من المثانى ) در آن، به شهادت روایات معصومین (عليهم السلام ) سوره حمد است ^{[۶۰] [۶۱] [۶۲] [۶۳]} و از طرفى اعطاى السبع المثانى به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم با لفظ ماضى (اتيناك ) بيان شده است، پس ‌ سوره حمد نيز مكى است و قبل از سوره حجر نازل شده است.
۲- در روایات فریقین آمده است كه قوام نماز به سوره مباركه فاتحة الكتاب است: «لا صلاة الا بفاتحة الكتاب» ^[۶۴] و نماز، پيش از هجرت در مكه تشريع شده است. استاد علامه طباطبايى (قدس سره ) مى فرمايد:
گرچه نماز با هيئت و ويژگيهاى كنونى آن در شب معراج تشریع شد، اما از آیات فراوانى در سوره های مکی از جمله آیه كريمه «ارايت الذى ينهىَ عبدا اذا صلى» ^[۶۵]بر مى آيد كه در اوايل بعثت نيز اصل نماز، دست كم به صورت سجده و تلاوت بخشى از قرآن، تشريع شده بود. ^[۶۶]
۳ در برخى از تفاسیر اهل سنت براى اثبات مكى بودن سوره مباركه حمد به رواياتى از حضرت امیرالمؤ منین (عليه السلام )، استناد شده است ؛ مانند: نزلت فاتحة الكتاب بمكة من كنز تحت العرش ^{[۶۷] [۶۸]} در جوامع روايى شيعى نيز حديثى به اين صورت از آن حضرت (عليه السلام ) نقل شده است: فاول ما نزل عليه بمكة فاتحة الكتاب... ^[۶۹]. همچنين حضرت امام صادق (عليه السلام ) مى فرمايد: فاول ما نزل على رسول الله بمكة بعد ان نبى ء الحمد ^[۷۰]

ترتیب نزول 
به موجب پاره‌ای روایات ــکه به برخی از آن‌ها اشاره شدــ حمد از حیث نزول، نخستین سوره قلمداد شده است، ^[۷۱] ولی در این‌باره اقوال دیگری هم وجود دارد، از جمله این‌که سوره حمد ششمین، چهل‌وپنجمین، چهل‌وهشتمین یا هفتادونهمین سوره است، ^[۷۲] اما به نظر می‌رسد نخستین سوره‌ای که به‌طور کامل و یکجا نازل شده سوره حمد است.
به این معنا که پیش از نزول آن، آیاتی از دیگر سوره‌های قرآن نازل شده بوده، ولی تا آن هنگام سوره‌ای یکجا و به یکباره نازل نشده بود.
مؤید این نظر پاره‌ای احادیث است از زبان برخی صحابه و تابعان ، از جمله از امام علی علیه‌السلام ^{[۷۳] [۷۴]} و از همین‌رو، نزد برخی قرآن‌پژوهان مقبول افتاده است. ^{[۷۵] [۷۶]}

مضامین
سوره حمد که براعتِ استهلال قرآن محسوب شده ^[۷۷] از دو بخش متمایز تشکیل شده است. بدین‌گونه، بخش اول سوره درباره توحید نظری و بخش دوم آن درباره توحید عملی است ^{[۷۸] [۷۹]} و از همین‌روست که، به تعبیر بلاغت‌شناسان، از ایّاکَ نَعبُدُ تا پایان سوره، از لفظ غیبت به خطاب «التفات» شده است. ^{[۸۰] [۸۱] [۸۲]}

← توحید نظری
چهار آیه اول این سوره (تا مالکِ یَومِ الدّین)، متضمن پاره‌ای مسائلِ اعتقادی درباره خدا و صفات و اسماء الهی است.
در این آیات، خدا با اوصاف کمال و جمالش وصف گردیده است.
۱ ـ «بِسْمِ اللّهِ» سر آغازى است براى هر کار، و استمداد از ذات پاک خدا را به هنگام شروع در هر کار به ما مى آموزد.
۲ ـ «الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ» درسى است از باز گشت همه نعمت ها و تربیت همه موجودات به «اللّه»، و توجه به این حقیقت که همه این مواهب از ذات پاکش سرچشمه مى گیرد.
۳ ـ «الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» این نکته را بازگو مى کند که اساس خلقت، تربیت و حاکمیت او بر پایه رحمت و رحمانیت است، و محور اصلى نظام تربیتى جهان را همین اصل تشکیل مى دهد.
۴ ـ «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» توجهى است به معاد، و سراى پاداش اعمال، و حاکمیت خداوند بر آن دادگاه عظیم.

← توحید عملی
در بخش دوم (از اِیّاکَ نَعبُدُ تا پایان سوره)، راه و رسم پرستش ، نیایش ، استعانت و چگونگی یافتن و پیمودن صراط مستقیم و رسیدن به خوشبختی جاودانی تعلیم داده شده است.
۵ ـ «إِیّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیّاکَ نَسْتَعینُ»، توحید در عبادت و توحید در نقطه اتکاء انسان ها را بیان مى کند.
۶ ـ «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» بیانگر نیاز و عشق بندگان به مساله هدایت و نیز توجهى است به این حقیقت که هدایت ها همه از سوى او است!
۷ ـ سرانجام آخرین آیه این سوره، ترسیم واضح و روشنى است از «صراط مستقیم» راه کسانى است که مشمول نعمت هاى او شده اند، و از راه مغضوبین و گمراهان جدا است «صِراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لاَ الضّالِّینَ». ^[۸۳]

← سبب التفات
فایده این التفات در آن است که چون معبود به این صفات متصف گردید، تلاوت‌کننده آیات، آشکارا می‌یابد که این معبود، منحصراً شایسته عبادت و استعانت است؛ آنگاه او را مورد خطاب قرار می‌دهد و علاوه بر تصریح به این حصر در عبادت و استعانت (با تعبیر «ایّاک...»)، بر استمرار پیمودن راه درست دعا می‌کند؛ آنگاه راه درست را با یک وصف ایجابی و دو وصف سلبی بیان می‌نماید: راه کسانی که خدا به آنان نعمت داده و مغضوب و گمراه نشده‌اند.
درباره مراد از صاحبان نعمت و مغضوبین و گمراهان در کتب تفسیری نظراتی بیان شده است. ^{[۸۴] [۸۵] [۸۶] [۸۷]}

همتراز قرآن
حمد والاترین و شریف‌ترین سوره قرآن دانسته شده است، ^[۸۸] زیرا خدا در آیه ۸۷ سوره حِجر آن را معادل و هم‌تراز قرآن عظیم شمرده و دیگر آن‌که در نماز باید سوره حمد را قرائت کرد و دیگر سوره‌ها را نمی‌توان به جای آن خواند. ^{[۸۹] [۹۰]}
به نظر فخررازی ^[۹۱] حاصل همه کتب الهی سه موضوع ثنای خداوند، اشتغال به خدمت و طاعت او و طلب هدایت است و سوره حمد همه این امور را شامل می‌شود.
سه آیه نخست سوره جملگی حمد و ثنای الهی، عبارت «ایاک نعبد» اشاره به تلاش در راه عبودیت و عبارت «ایاک نستعین» اعتراف به عجز و ذلت و رجوع به خدا و آیه آخر سوره طلب هدایت است.

ثواب قرائت
در مجموعه‌های حدیثی و تفاسیر، در ثواب قرائت این سوره احادیثی روایت شده است.
براساس مشهورترینِ آنها، رسول خدا پاداش تلاوت‌کننده فاتحة‌الکتاب را همانند پاداش قرائت دو سوم قرآن و پاداش کسی دانسته که به همه مؤمنان صدقه داده باشد. ^{[۹۲] [۹۳]}
پیامبر اکرم صلى الله عليه و آله و سلم پس از تبيين فضايل اين سوره و اجر فراوان تلاوت و استماع آن مى فرمايد: فليستكثر احدكم من هذا الخير المعرض لكم ؛ فانه غنيمة. لا يذهبن اءوانه فيبقى فى قلوبكم الحسرة ^[۹۴]
نيز آن حضرت مى فرمايد: كسى كه سوره فاتحة الكتاب را تلاوت كند، خداى سبحان ثواب تلاوت هه آیات نازله از آسمان را بدو خواهد داد: من قراء فاتحة الكتاب اءعطاه الله بعد كل آية نزل من السماء ثواب تلاوتها ^[۹۵]

خواص
درباره خواص این سوره نیز روایاتی نقل شده، از جمله براساس حدیثی که جابر بن عبداللّه از پیامبر روایت کرده، سوره حمد شفای هر دردی دانسته شده است. ^{[۹۶] [۹۷]}
همچنین از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است که اگر سوره حمد هفتادبار بر مرده‌ای خوانده شود و آن مرده زنده گردد جای تعجب نیست. ^[۹۸]

تفسیر
افزون بر تفسیرهایی که همه قرآن را دربرمی‌گیرد، تفسیرهای مستقلی نیز بر سوره حمد نوشته شده است.
تنها در دوره معاصر بیش از بیست تفسیر مستقل بر این سوره نوشته شده، ^[۹۹] که از آن جمله تفسیر سوره حمد از امام خمینی (متوفی ۱۳۶۸ش) است که صبغه عرفانی دارد.

احکام
آموختن ^[۱۰۰] و درست خواندن سوره حمد ^[۱۰۱] و قرائت آن در رکعت اوّل و دوم نمازهاى واجب و مستحب، بر مکلف واجب است. ^[۱۰۲] نمازگزار در رکعت سوم و چهارم، بین خواندن حمد و تسبیحات اربع مخیر است. در اینکه افضل خواندن حمد است یا تسبیحات اربع، اختلاف است. ^[۱۰۳]
گفتن أَعُوذُ باللَّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجِیمِ پیش از تلاوت حمد در رکعت اوّل نماز، مستحب ^[۱۰۴] و گفتن آمین در پایان آن در نماز، حرام و موجب بطلان آن است. ^[۱۰۵]
اکتفا به حمد در نافله‌اى که در آن قرائت سوره خاصى وارد نشده جایز است. ^[۱۰۶]
تلاوت سوره حمد در موارد بسیارى، از جمله تعقیب نمازهاى واجب، ^[۱۰۷] بر بالین بیمار، ^[۱۰۸] هنگام گذاشتن مرده در قبر ^[۱۰۹] و برداشتن تربت از حائر حسینى عليه‌السّلام ^[۱۱۰] مستحب است.

 قسمت دوم از سایت تبیان

آهنگ این سوره

این سوره اساسا با سوره هاى دیگر قرآن از نظر لحن و آهنگ فرق روشنى دارد به خاطر اینکه سوره هاى دیگر همه بعنوان سخن خدا است ، اما این سوره از زبان بندگان است ، و به تعبیر دیگر در این سوره خداوند طرز مناجات و سخن گفتن با او را به بندگانش آموخته است .

آغاز این سوره با حمد و ستایش پروردگار شروع مى شود .و با ابراز ایمان به مبدأ و معاد (خداشناسى و ایمان به رستاخیز) ادامه مى یابد، و با تقاضاها و نیازهاى بندگان پایان مى گیرد.

انسان آگاه و بیدار دل ، هنگامى که این سوره را مى خواند، احساس مى کند که بر بال و پر فرشتگان قرار گرفته و به آسمان صعود مى کند و در عالم روحانیت و معنویت لحظه به لحظه به خدا نزدیکتر مى شود .

این نکته بسیار جالب است که اسلام بر خلاف بسیارى از مذاهب ساختگى یا تحریف شده که میان "خدا" و "خلق" واسطه ها قائل مى شوند به مردم دستور مى دهد که بدون هیچ واسطه با خدایشان ارتباط برقرار کنند!.

این سوره تبلورى است از همین ارتباط نزدیک و بى واسطه خدا با انسان ، و مخلوق با خالق ، در اینجا تنها او را مى بیند، با او سخن مى گوید، پیام او را با گوش جان مى شنود، حتى هیچ پیامبر مرسل و فرشته مقربى در این میان واسطه نیست و عجب اینکه این پیوند و ارتباط مستقیم خلق با خالق آغازگر قرآن مجید است .

سوره حمد، اساس قرآن است

در حدیثى از پیامبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) مى خوانیم که "الحمد ام القرآن" و این به هنگامى بود که جابر بن عبدالله انصارى خدمت پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) رسید، پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) به او فرمود:

الا اعلمک افضل سورة انزلها الله فى کتابه ؟ قال فقال له جابر بلى بابى انت و امى یا رسول الله ! علمنیها، فعلمه الحمد، ام الکتاب ؛ آیا برترین سوره اى را که خدا در کتابش نازل کرده به تو تعلیم کنم ، جابر عرض کرد آرى پدر و مادرم به فدایت باد، به من تعلیم کن ، پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) سوره حمد که ام الکتاب است به او آموخت سپس اضافه فرمود این سوره شفاى هر دردى است مگر مرگ.

و نیز از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) نقل شده که فرمود: "و الذى نفسى بیده ما انزل الله فى التوراة ، و لا فى الزبور، و لا فى القرآن مثلها هى ام الکتاب ؛ قسم به کسى که جان من به دست او است خداوند نه در تورات و نه در انجیل و نه در زبور، و نه حتى در قرآن ، مثل این سوره را نازل نکرده است ، و این ام الکتاب است .

دلیل این سخن با تأمل در محتواى این سوره روشن مى شود، چرا که این سوره در حقیقت فهرستى است از مجموع محتواى قرآن ، بخشى از آن توحید و شناخت صفات خدا است ، بخشى در زمینه معاد و رستاخیز سخن مى گوید و بخشى از هدایت و ضلالت که خط فاصل مؤ منان و کافران است سخن مى گوید، و نیز در آن اشاره اى است به حاکمیت مطلق پروردگار و مقام ربوبیت و نعمت هاى بى پایانش که به دو بخش عمومى و خصوصى (بخش رحمانیت و رحیمیت ) تقسیم مى گردد، و همچنین اشاره به مسأله عبادت و بندگى و اختصاص آن به ذات پاک او شده است .

در حقیقت هم بیانگر توحید ذات است ، هم توحید صفات ، هم توحید افعال ، و هم توحید عبادت .

و به تعبیر دیگر این سوره مراحل سه گانه ایمان : اعتقاد به قلب ، اقرار به زبان ، و عمل به ارکان را در بر دارد، و مى دانیم "ام" به معنى اساس و ریشه است .

سوره حمد افتخار بزرگ پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم )

جالب اینکه در آیات قرآن سوره حمد به عنوان یک موهبت بزرگ به پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) معرفى شد، و در برابر کل قرآن قرار گرفته است ، آنجا که مى فرماید: «وَلَقَدْ آتَیْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ » ؛ ما به تو سوره حمد که هفت آیه است و دو بار نازل شده دادیم همچنین قرآن بزرگ بخشیدیم. ²

قرآن با تمام عظمتش در اینجا در برابر سوره حمد قرار گرفته است ، نزول دوباره آن نیز به خاطر اهمیت فوق العاده آن است .

همین مضمون در حدیثى از امیر مؤ منان على (علیه السلام ) از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) نقل شده است که فرمود: ان الله تعالى افرد الامتنان على بفاتحة الکتاب و جعلها بازاء القرآن العظیم و ان فاتحة الکتاب اشرف ما فى کنوز العرش ؛ خداوند بزرگ به خاطر دادن سوره حمد بالخصوص بر من منت نهاده و آنرا در برابر قرآن عظیم قرار داده ، و سوره حمد با ارزشترین ذخائر گنج هاى عرش خدا است !.

تأکید بر تلاوت این سوره

با توجه به بحث هاى فوق که تنها بیان گوشه اى از فضیلت سوره حمد بود روشن که چرا در احادیث اسلامى در منابع شیعه و سنى این همه تأکید بر تلاوت آن شده است ، تلاوت آن به انسان ، روح و ایمان مى بخشد، او را به خدا نزدیک مى کند، صفاى دل و روحانیت مى آفریند، اراده انسان را نیرومند و تلاش او را در راه خدا و خلق افزون مى سازد، و میان او و گناه و انحراف فاصله مى افکند.

فضیلت سوره حمد :

ابی بن کعب روایت میکند از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) که گفت : هر که این سوره را بخواند مثل اینست که تورات و زبور و انجیل را خوانده است و به هر حرفی درجه ای در بهشتش بدهند و گفت این سوره پادزهر هر زهری است و شفای هر درد و آفتی. و از دیگر فضایل این سوره آن باشد که هیچ نمازی بدون قرائت آن درست نیست .

روایات زیادی داریم که در مورد دردهای مختلف به تعداد خاص سوره حمد قرائت شود البته که بهبودی حاصل آید .

رسول اکرم ‌در می‌فرماید: هر مسلمانی سوره حمد را بخواند، پاداش او به اندازه کسی است که دو سوم قرآن را خوانده و گویی به هر فردی از مردان و زنان مؤمن هدیه‌ای فرستاده است‌. در روایت دیگری آمده است‌: "گویا همه قرآن را خوانده است‌." ³

پی نوشت ها :

1- وسائل الشیعه، ج1، ص80، باب18 .

2- سوره حجر آیه 87.

3- مجمع البیان‌، شیخ طبرسی‌; ج 1، نشر دار الفکر.

قسمت سوم از ویکی پدیا.

فاتحه یا فاتحة الکتاب نام نخستین سوره در کتاب قرآن است. فاتحه از سوره‌های مکی است و از ۷ آیه تشکیل شده.^[۱][۲][۳] برای این سوره بیش از ۲۰ نام گوناگون یاد شده که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از :^[۴]

۱.سوره حمد: زیرا با کلمهٔ حمد شروع می‌شود و پیام اصلی و اولین آیهٔ آن درباره حمد یعنی پرستش خداست.

۲.فاتحه: از ریشهٔ فتح آمده و به معنای آغازگر و گشاینده‌است و به آن «فاتحة الکتاب» نیز می‌گویند.^[۵]

۳.سبع المثانی: چون این سوره از ۷ آیه تشکیل شده و در هر نماز واجب و مستحب دو بار خوانده می‌شود آنراً سبع المثانی نیز می‌خوانند.

۴.امّ‌الکتاب یا امّ‌القرآن: یعنی (مادر کتاب خدا) یا (مادر قرآن) این دو نامگذاری بدین جهت است که اوّلاً قرآن با این سوره شروع می‌شود و آغاز هر چیز را امّ آن می‌نامند. ثانیاً زیرا آن را اصل و عصارهٔ قرآن می‌دانند.

۵.کَنز: این سوره را با گنج مقایسه کرده‌اند. یا اینکه گنج قرآن است.

تفسیر سوره حمد

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ﴾

شروع می‌کنم با نام آن کسی که ادراکات از درک ذاتش حیرانند. آن‌که دردها و کاستی‌های آفریدگان را بیش از خودشان ادراک کرده، و خلایق با نزدیکی و توجه به او نقص‌ها و دردهایشان به بهترین و کامل‌ترین حالت برطرف می‌شود. یاری کننده‌ای که رحمتش بدون قید و شرط، دائمی است.

﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾ پرستش برای پروردگار جهانیان است وبس

همه تحیرها و شگفتی‌های لذت انگیز انسان از زیبایی‌ها، بزرگی و موزونی خلقت به ذاتی منتهی می‌شود که ادراکات از درک آن به نهایت تحیر خود رسیده، از ادراک تهی می‌شوند، ایجاد کننده و کمال بخشنده به تمامی آن‌چه که اسباب کسب علم و معرفت‌اند.

﴿الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ﴾ بخشندهٔ بخشایشگر است

کسی که قیامت را جهت تکامل بشر آفرید و اوست درک کننده دردها و نقص‌های آدمی بیش از خودشان، که به بهترین و کامل‌ترین حالت آن را بر طرف می‌کند. و آن از رحمت بی‌قید و شرط و دائمی حضرتش ناشی می‌شود.

﴿مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ﴾ روز زندگی از برای اوست

اوست قانون گذار و تعییین کنندهٔ حدود و سرنوشت انسان، در آن مقطع از زمان که تمامی اسرار نهان و نتیجهٔ اعمالش نمایان شده و بر حسب آن‌چه که باور داشتند از اعتقادات و دانسته‌ها، شرایط جسمی و روحی، اقتصادی و فرهنگی و.... همچنین آن‌چه که می‌توانستند بدانند یا بشنوند، برای ایشان تصمیم‌گیری شده و میانشان قضاوت خواهد شد.

﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾ تنها دربند توییم و از تو مدد می‌جوییم

خدایا من فقط و فقط در بند توام و به غیر تو مرا دلبستگی و وابستگی نیست و فقط از تو استعانت می‌جویم.

﴿اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ﴾ راهنماییمان کن به راه شکیبایی

پروردگارا، مارا برای وصال خود همراهی کن تا در وصال تو تمامیت وجودیمان شکوفا شود.

﴿صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ﴾ راه کسانی که به آنان ثروت (دارایی) داده‌ای و نه کسانی که بر آنان خشم گرفتی و نه گمراهان

راه کسانی که با گوارایی و آسانی به وصال تو رسیده‌اند. نه کسانی که با پیروی از هواهای نفسانی خود، راه را برای خود سخت و دشوار کرده‌اند و نه در تاریکی فرورفتگان (گمراهان).^[۶]

حواشی سوره

• از محمد پیامبر اسلام نقل شده‌است که: «بازخوانی فاتحه پادزهر نیش کژدم است».^[۷]
• از محمد پیامبر اسلام نقل شده که: «سورهٔ حمد باارزشترین ودیعه در گنجینه‌های عرش الهی است».^{[نیازمند منبع]}